بررسی تأثیر سیاست های پولی، مالی و ارزی بر نرخ بیکاری در اقتصاد ایران (با تأکید بر متغیرهای حجم نقدینگی، تورم، هزینه های دولت و نرخ ارز)

به رغم تحولات شگرف چند دهه اخیر در عرصه اقتصاد کلان، کما کان تأثیر و جهت اثرگذاری سیاستهای پولی، مالی و ارزی بر بخشهای واقعی اقتصاد مورد اختلاف نظر اندیشمندان و صاحبنظران اقتصادی است. در تحقیق حاضر با بهره گیری از روش خود رگرسیون برداری (var)، اثرگذاری سیاستهای پولی، مالی و ارزی بر روی نرخ بیکاری طی دوره ی 1352- 1388 بررسی شده است. آثار ناشی از اجرای یک سیاست پولی و مالی انبساطی از طریق متغیرهای ابزار سیاستگذاری حجم پول و هزینه های عمرانی دولت به کمک روش خودرگرسیون برداری (var) شبیه سازی شده است. نتایج حاکی از آنست که سیاستهای پولی و مالی در اقتصاد ایران به نحو بارزی بر روی بیکاری تأثیر میگذارد. یک سیاست پولی و مالی انبساطی موجب میشود تا از یک سو تولید کل افزایش یابد که موجب افزایش اشتغال است و از سوی دیگر، سرمایه گذاری بخش خصوصی افزایش پیدا کند که باعث رفاه و رونق اقتصادی خواهد شد. اثر اجرای سیاست ارزی بر روی بیکاری از طریق تغییر در نرخ واقعی ارز ارزیابی خواهد شد. نتایج حاصل از تخمین مدل موید آن است که تنزل ارزش پول ملی (افزایش نرخ برابری ارز) موجب کاهش واردات و افزایش تولید ناخالص داخلی شده و موجب کاهش نرخ بیکاری خواهد شد.